Bireysel Silahlanmanın Mantıksal Temelleri

• A) Saldırıları caydırıcılık ile hiç olmadan önlemek
• B) Var olan saldırıları en az zararla atlatmak

Dolayısıyla, probleme çözüm getirdiğini iddia eden her öneri, bu ikisinden en az birini yapmak zorunda. (Detaycılar için not: Tek amacımızın bu olmadığının farkındayım. İnsanların evden çıkmasını yasaklayan yasa da yukarıdaki iki maddeyi yerine getiriyor, ancak tercih etmiyoruz çünkü özgürlüğü de amaçlıyoruz. Hem işleri basitleştirmek hem de konunun başka şeylerle alakası olmadığını düşündüğüm için iki madde yazmakla yetindim.)

Bireysel silahlanmayı savunmadan önce suçlu tiplerini incelemek de gerekli. Eğer suçlu tiplerini iyi tanırsak, onları engellemenin yollarını da öğrenebiliriz.

Rasyonel Suçlular: Bu insanlar genelde mantıklı hareket ederler ve uzun vadedeki çıkarlarını göz önünde bulundururlar. Bu kişiler için yasaların uygulanacağı güçlü bir hukuk sistemi caydırıcı olabilir. Çünkü potansiyel cezanın varlığı onları suçtan uzak tutmaya yeter.

Dürtüsel Suçlular: Bu insanlar anlık duygularıyla hareket eder ve uzun vadeli sonuçları düşünmezler. Ancak kısa vadedeki riskleri göz önünde bulundurabilirler. Nasıl ki köpekler kendisinden iri birine saldırmıyor, bunlar da O ANDA kendisine tehdit oluşturabilme potansiyeline sahip insanlara bulaşmazlar. Bu grup için hukuk sistemi etkili değildir; caydırmanın tek yolu anlık bir tehdit algısı yaratmaktır.

Canavarlar: Bu kişiler her durumda saldıracak olanlardır. Ne hukuki ne de anlık tehdit, caydırıcılık konusunda işe yaramaz. Bu gruba örnek olarak cinnet geçirmiş insanları verebiliriz.



Şimdi konumuza gelelim. Bireysel silahlanmanın A meselesini (yani saldırıları caydırıcılık ile hiç yaşanmadan önlemeyi) büyük oranda başardığını iddia ediyorum. Bunun yanında B meselesinde de (var olan saldırıları az zararla atlatmak) yararları ve faydaları olacağını, faydasının ağır olduğunu savunuyorum.

Caydırıcılık ve Suçlu Davranışları:

İlk meseleden başlayalım. Çoğu suçlunun Canavar olmadığını ve anlık tehditlere karşı hassas olduklarını düşünüyorum. İnsanoğlunun evrimsel süreçte hayatta kalmasının neticesi olarak anlık tehditlere karşı duyarlı olduğumuzu düşünüyorum ve suçluların çoğu da buna dahil. Elbette anomaliler olacaktır ama sayıca azdır. Bunun yanında Rasyonel Suçlular'ın da sayı olarak Dürtüsel Suçlular'dan az olduğunu düşünüyorum. Öyle olsaydı, net bir şekilde hukuki cezalar arttığında suç sayısının azalmasını beklerdik. Beklenilen etki kadar bir etki yok, etki miktarı tartışmalı olsa bile azlığı âşikar: Evrim Ağacı. Dolayısıyla şu sonuca vardık: Suçluların çoğu Dürtüsel Suçlular kategorisine giriyor.

Şimdi, bu suçluların karşıdaki kişide silah olduğunda ve bunu fark ettiklerinde caydırıcılık meselesi altındaki davranışlarını inceleyelim:

1. Rasyonel Suçlular, geleceğe yönelik kar-zarar hesabı yapabilen varlıklar oldukları için anlık tehditlere kulak kabartacaklardır. Dolayısıyla, onlara vereceğiniz potansiyel zarar yeterince büyükse (ki silahlı olacaksınız, potansiyel vereceğiniz zarar çok fazla), bu kişiler suç işleyemez. Aynı işlevi güçlü hukuk da görürdü, not düşelim.
2. Dürtüsel Suçlular da anlık potansiyel tehditlere kulak kabartırlar. Eğer silahlı bir toplumda yaşadıklarını kafalarına yerleştirirlerse veya karşıdakinin silahlı olduğunu bilirlerse, bulaşmazlar; başka hedef bulmaya çalışırlar ve hedeflerinin tenhada olması için çabalarlar. Böyle denk gelmeler az olacağı için Dürtüsel Suçlular'ın da silahlı toplumda suç işlemekten caymaları çok muhtemel. Dikkat ederseniz, hukuk sistemini istediğimiz kadar güzel yapalım, bu grubu engelleyemiyorduk. (Küçük not: Bireysel silahlanma arttığında önceden güç sahibi olmayan Dürtüsel Suçlular güç sahibi olacaklar; (silah yaygınsa herkes alır misali), fakat karşıdaki insanlar da onlar kadar güçlü olduğundan etkisiz bir güç elde etmiş olacaklardır.)
3. Canavarlar'a yapacak bir şey yok. Hiçbir şey onları caydıramayacağı için bireysel silahlanmanın caydırıcılık konusunda etkileyemediği tek grup bu.

Sonuç: Bireysel silahlanma, hukuk sisteminin yapamadığını yapıp Dürtüsel Suçlular'ı caydırabilmeyi başarır ki bu grup suçların çoğunu işlemektedir.

Var Olan Saldırılara Yanıt Verme:

Var olan saldırıları en az zararla atlatma meselesine gelirsek, sadece Canavarlar hakkında konuşmamız lazım çünkü diğer grupları caydırmıştık. Her durumu tek tek inceleyelim:

1. Canavar silahlı, mağdur silahsız: Mağdur kesin ölür.
2. Canavar silahlı, mağdur silahlı: İkisinden biri ölür (fifty-fifty).
3. Canavar silahsız, mağdur silahlı: Muhtemelen Canavar ağır yaralanır.
4. Canavar silahsız, mağdur silahsız: İkisi de yaralanır.

Bireysel silahlanmanın yasak olduğu toplumda mağdurlar büyük oranda silahsızdır; Canavarlar ise illegal silah edinmişlerdir, yüzde elli ihtimalle diyelim. Bu durumda olan şey: Yüzde elli ihtimalle mağdur ölüyor, geri kalan ihtimalde ikisi de yaralanır.

Bireysel silahlanmanın yaygın olduğu toplumda hem Canavarlar hem de mağdur silahlı olacaktır: Yüzde elli ihtimalle mağdur ölüyor, geri kalan ihtimalde mağdur sağlam, canavar ölü.

Sonuç: Bireysel silahlanmanın olduğu durumda mağdur daha az zarar alıyor; üstelik bir de kaymak olarak Canavarlar yüzde elli ihtimalle ölüyor. Not: En son paragraftaki oranlar sonucu değiştirecek nitelikte. Fakat yine de Canavarlar'ın silahsız toplumdaki silahlanma oranı yüksekse, sonucum hâlâ doğru: insanlar bireysel silahlanmış toplumda daha az zararla saldırıları atlatıyorlar.

Son Sonuç: Üstteki satırlarda kanıtladığımı düşündüğüm üzere bireysel silahlanma, istenilen sonuçlara bireysel silahsızlanmadan daha başarılı şekilde ulaşıyor. Caydırıcılık konusunda majör bir fark atarken, saldırılardan az zarar alma konusunda bazı oranlara bağlı olarak hâlâ avantajlı olabiliyor. Kanımca, caydırıcılık meselesi tek başına bireysel silahlanmayı savunmak için yeter bile.